Selasa, 30 November 2010

Sing Paling Jujur lan Bener

[ Crita seka tanah Polandia lan Bohemia ]


Ing desa Bohnice, Vlad lan Anna Petrovsky lagi antuk kabagyan-agung, marga Anna mentas nglairake bayi wadon sing sehat, nyempluk lucu sumeh plewah-pleweh. Kadidene wong padesan umume, tangga teparone padha teka nyambangi, tilik, nakyinake lan uga melu ngrasakake kabagyane kulawarga Petrovsky.

"Dhuuuh Anna, anakmu lucu tenan ya. Mesthi suk yen wis gedhe bakal dadi prawan ayu kaya ibune. Vlad, piye yen mbesuk awake dhewe besanan ?!?"

"Walaaah ndhuuuk, anakmu kok cumlorong cahyane. Tak kira suk yen wis diwasa bakal dadi bocah sing pinter !"

"Vlad, ndeleng anakmu sing sumeh plewah-pleweh ngono iku nandhakake mbesuk yen wis gedhe bakal sugih kanca lan disenengi wong akeh !".



Ngono ing antarane pangalembanane tangga-teparone marang bayine Anna lan Vlad, pangalembana sing mesthi wae gawe mongkoge wong tuwane.

Nanging salah sawijining tangga, Marya, wanita tuwa sing kondhang marga seka jujure, nalika krungu pangalembanane tangga-tangga liyane terus micara ngene, 

"Anakku Anna lan Vlad, tak kandhani ya ndhuk lan kowe thole, ing tembe anakmu iku bakale mati !" 

//

Tidak ada komentar:

Posting Komentar