Nguyuh

Nalika mulih ka nggone Mbak Menik pacangane kakang-mbarepe, Satiman ngudarasa ngene,

"Kang, suk lek wis gedhe aku ya kepengin duwe pacar sing ayune kaya Mbak Menik !".

Krungu omongane adhine, Satimin celathu sambi ngakak ngece,

"Owalah Maaan Man, kowe ki jik taman kanak-kanak, jik umur nem taun. Kowe ki nguyuh ae durung jejeg,  lha kok   ya wis ngerti ambek arek ayu barang ta le le  !?!".

Diece ngono iku jan-jane Satiman serik atine. Ning ya arep kepiye, jenenge wae cah cilik, isane ya mung meneng thok.

Seket taun sawise prastawa iku,  nalika Satiman ngeterake Satimin nonton pameran mobil na Jakarta Fair, kakange celathu ngene,

"Man Man, wah jiaaan ! Aku ki jik gemes lek ndeleng arek-arek es-pe-ge sing  ayu-ayu cemiwel iku !"

Krungu rerasane kakange sing ngono iku Satiman kaya entuk kesempatan kanggo males dendam-lama sing wis sumimpen seket tahun lawase.  Ambek  ngguyu kepingkel-pingkel, Satiman mangsuli ngene,

"Oalah kaaang kang Satimin ... kowe ki nguyuh ae wis gak jejeg kok ya jik ngerti  ambek arek ayu barang ta kang kang !"

//